Адабият

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) – Алымкан жеңе, – деди баятан унчукпай отурган Асан кепке аралашып. –

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) Жер үстүндө түш оогон маалда, ан-сыз да күн тийбей дайым көлөкө түшүп

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) – Мен дагы… – Жаным, мен сага ишенем. Кантип эле ушул жерден

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) Жинди-Чаптын үстүндөгү көктү ка-рай созулуп күйгөн кызыл жалын али өчө элек. Ошол

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) Тек гана Дүрайымдын көзүнө көрүнүп жатканын билип, антсе да бүткөн бою дүрүлдөй

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу»  (Башталышын бул жерден окуңуз) – “Ой, апа, эчтеке болбойт! Коюңузчу. Кайдагы эле бир жомокторду айта бересиз!”

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу» (Башталышын бул жерден окуңуз) Мына эми да, бардык жагымсыздыктан жашынып алгандай, эреркеп, бул жашоодо ушул мээримден өткөн

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу» (Башталышын бул жерден окуңуз) Качан гана Асан үстүнөн аттап-буттап жөнөгөндө  гана  “селт”  эте  баш көтөрүп, мойну-башы

Жыпар Исабаева, «Кыргыз Туусу» (Башталышын бул жерден окуңуз)   Зумурат баш көтөрүп, күү ойногон кызды карады… Бул күүнү биринчи жолу